جمعه، شهریور ۰۶، ۱۳۸۸

رفتن و رفتن


...

چه ساده از یاد می رویم

مثل جای پایی

بر ساحل شنی

که با موج بعدی

نخواهد ماند

آنگونه که انگار

اصلا نبوده

و کسی از اینجا گذر نکرده

کاش دلهایمان

از شن های ساحل

وفادارتر بود

...

۲ نظر:

Unknown گفت...

کاش دلهامان از شن های ساحل وفادارتر بود... کاش...

ناشناس گفت...

من موندمو جاي پاي عميقي كه نه با موجي و طوفاني و هيچ چيز ديگه‌اي پاك نميشه، من موندمو جاي پا و نم نماي بارون كه التيام بخش اين جاي پا باشه، من موندم باياد لحظه لحظه‌هايي كه باعث مي‌‌شد اين جاي پا عميق تر شه! جاي پايي كه جاي هيچكس نيست و بالعكس من هيچ جاي پايي از خودم نذاشتم خيلي سبكتر از باد توي ساحل جاي پا رفتم
من موندمو جاي پا و بي وفايي...