چهارشنبه، اسفند ۱۵، ۱۳۸۶

پشت پرچين هراس


پشت پرچين ِ هراس
چشمه ساريست زلال
كه ز بُن چشمهء ايمان جاريست
در كنار چشمه
باغ زيتون
در آستانهء صبح
عطر مريم ها را
در مسيحايي ِ انفاس ِ سپيد مي ريزد
تا تن ِ مرده ز نو برخيزد
...

نخل ها سبز و بلند
خوشه هاشان پر بار
حاجتي نيست به سنگ
سر به تعظيم ِ تو دارند انگار
...
پشت پرچين ِ هراس
چشمه ساريست زلال
...

۱ نظر:

Unknown گفت...

سلام جوون
کا می نوشتی شعر مال کیه. خوشگل بید.