پنجشنبه، اسفند ۲۱، ۱۳۸۲

شكسته

كسي كه دلم را با خود برد نميدانست كه روي جعبه اش نوشته اند
با احتياط حمل شود
شكستني است

مطمئنم كه نمي دانست
بي گمان
دلش از هر تپشي سبز تر است
آنكه اين دل را
دانسته آزرده
!!!!!!!!!!!!!!!!!


حالا من در غربتِ تنهاييِ خويش
خرده دلهايم را جمع مي كنم
مبادا به پايِ كسي برود
راستي
اين طرفها آمدي مواظب آنچه رويش پا مي گذاري باش
شايد تكه هايِ دلِ يك دوست باشد

هیچ نظری موجود نیست: