...
گوشي تلفن را بر نمي‌دارم و شماره‌ات را نمي‌گيرم.. صدايت از آن طرف خط نمي‌آيد و لبخند روي لبان من نمي‌نشيند. آرام آرام سر صحبت را باز نمي‌كنم و كم كم جريان صحبت را دست تو نمي‌دهم و خودم را به آرامش جاري شده از صدايت نمي‌سپارم.. تو نمي‌گويي و من سرخوش از بودنت گوش نمي‌كنم. كلماتت پروازم نمي‌دهند و ذهنم نمي‌پرد و نمي‌رود و كنار تو نمي‌نشيند و آرام نمي‌گيرد. در خيالم به آغوش نمي‌كشمت و آرام در گوشت زمزمه نمي‌كنم كه دوستت دارم...نام ديگرش انتظار است... همه كارهايي كه نمي‌كنم.
بازخواني يك وبلاگ - يازدهم بهمن هشتاد و چهار
بازخواني يك وبلاگ - يازدهم بهمن هشتاد و چهار
۳ نظر:
man hamishe inja ro mikhoondam ! aleike salam dar zemn
كسي اينا رو ميفهمه كه بعد از بيست و هفت سال فقط هشت روز وقت داره تا فراغهاي بيست و دو روزه اي از اين جنس رو التيام بده.
دنياي عجيبيه.
راستي دكوراسيون جديد مبارك
ارسال یک نظر