پنجشنبه، اردیبهشت ۱۳، ۱۳۸۶

Now I`m 25 :)


همیشه اردیبهشت رو دوست داشتم...
همیشه روز سیزدهم رو دوست داشتم...
اما این سیزده اردیبهشت یه چیز دیگه ست...
از سیزده اردیبهشت 1361 تا سیزده اردیبهشت 1386...
درست میشه 25 سال...
یعنی اگه قرار باشه من صد سال زندگی کنم یک چهارم عمرم گذشته...
و اگه بخوام 75 سال زندگی کنم یک سوم عمرم رو پشت سر گذاشتم...
و اگه بخوام در 50 سالگی عمرمو بدم به شما نیمی از زندگیم رفته...
گاهی به خودم میگم دارم بزرگ میشم و دیگه نمیتونم اونطوری که دوست دارم شیطنت کنم...
ولی حالا که 25 سالم شده هنوز یه کودک 5 ساله درونم هست که داره بازی میکنه...بهونه میگیره...غر میزنه...گریه میکنه...شادی میکنه...بعضی وقتا بغلش میکنم و بوسش میکنم...گاهی هم گوششو میپیچونم...
در مجموع دوستش دارم...شاید بیشتر از این محمدرضای 25 ساله...

۵ نظر:

ناشناس گفت...

salam
khoobi?
Tavalodet mobarak.
Ishalla 1/4 omret bishtar nagzashte bashe
shad bashi o sarboland ta hamishe

ناشناس گفت...

چه ملت خودشونو تحویل می گیرنا
;)

ناشناس گفت...

جون بچه ت آپ کن دیگه... تولدت مبارک شد
یه کم به روز باشی بد نیست

ناشناس گفت...

ay sag sen
base dige
cheghadr zendegi
be nazaret hamin ham ziyadi nist?
lamasab bodo dir shod
gharar bood 25 salegit shirini bedi behemoon ke ?

ناشناس گفت...

mamad tavalodet mobarak bashe
isha allah be gholet ke vafa nakardi shirini aroosito bedi khob hade aghal halva bedi behemoon.